زندگی تازه در مسیح

درس 10

دینداری و خویشتن داری در زندگی ما

شرکت در مسابقه

در زمان عهد جدید مردم به ورزش بسیار علاقمند بودند درست همانگونه که امروزه به آن همچنان علاقه دارند. قبل از مسابقه، دوندگان سخت آموزش می دیدند و تاجی از برگ درخت به نشان افتخار و پیروزی بر سر شخص برنده قرار داده می شد. در عهد جدید دو مرتبه زندگی شاگرد خداوند عیسی مسیح به مثابه زندگی یک دونده توصیف شده است.

" هر که در مسابقات شرکت می جوید، در هر چیز، تن به انضباطی سخت می دهد. آنان چنین می کنند تا تاجی فانی به دست آورند ولی ما چنین می کنیم تا تاجی غیرفانی به دست آوریم." اول قرنتیان 9:25

" پس چون چنین ابری عظیم از شاگردان را گرداگرد خود داریم، بیایید هر بار اضافی و هر گناه را که آسان به دست و پای ما می پیچد، از خود دور کنیم و با استقامت در مسابقه ای که برای ما مقرر شده است، بدویم." عبرانیان 2-1: 12

ورزشکارانی که برای شرکت در مسابقه آموزش می بینند، زندگی بسیار منظم و مرتبی دارند. آنها سیگار نمی کشند و یا مواد مخدر مصرف نمی کنند و با نوشیدن مشروبات الکلی به جسمشان آسیب نمی رسانند. در واقع آنها در هر کاری خویشتن داری را تمرین می کنند زیرا برنده شدن در مسابقه برای آنها بسیار حائز اهمیت است. شاگردان حقیقی و راستین خداوند عیسی مسیح اعم از زنان و مردان می توانند از این رفتار سرمشق بگیرند. در عبرانیان باب 12 می خوانیم که آمادگی جهت ورود به پادشاهی خدا به مثابه شرکت در یک مسابقه توصیف می شود. یک دونده لباس های روزمره خود را کنار می گذارد زیرا با پوشیدن آن لباسها نمی تواند تند بدود. شاگرد عیسی نیز باید هر گونه گناه و بار اضافی را از خود دور کند. همانگونه که یک دونده نهایت سعی خود را می کند تا سریعتر به خط پایان برسد، شاگرد عیسی نیز با پشتکار و استقامت در مسابقه ای که برای ما مقرر شده شرکت خواهد کرد. در آیه زیر به سخنان پولس رسول توجه کنید:

" تو را با افسانه های کفر آمیز و حکایتهای پیرزنان کاری نباشد، بلکه خود را در دینداری تربیت کن. زیرا گرچه تربیت بدن را اندک فایده ای است، اما دینداری برای همه چیز فایده دارد، و هم زندگی حال را وعده می دهد، هم حیات آینده را."
اول تیموتائوس8 -7 :4

دینداری صفتی بسیار مناسب و کاربردی است و به بطور ساده به معنای حرمت گذاشتن به خدا در زندگی روزمره می باشد. ما باید روزانه این صفت را تمرین کرده و در خود بپرورانیم. همانگونه که یک ورزشکار در صورت عدم تمرین روزانه، از لحاظ جسمانی بد اندام خواهد شد و توانایی بردن در مسابقه را نخواهد داشت، شاگرد عیسی نیز در صورت عدم تمرین دینداری در روز از لحاظ روحانی شایسته نخواهد بود. باید به این نکته توجه کنیم که چگونه می توان در زندگی دینداری را تمرین و عملی کرد.

استفاده از اوقات فراغتمان در زندگی

هنگامی که ما شاگرد خداوند عیسی مسیح می شویم، به اطاعت از دستورات مسیح در تمامی عرصه های زندگی تعهد می دهیم. یکی از بزرگترین تصمیماتی که ما باید اتخاذ کنیم این است که اوقات فراغتمان را چگونه سپری کنیم. در دنیای امروزی مردم وقت و پولشان را جهت خشنود سازی و ارضای خواسته های خود صرف می کنند. آنها در ابتدا برآورده کردن خواسته های خود را در اولویت قرار می دهند و با کسانی رفاقت می کنند که از این حیث شبیه آتها فکر کنند. برای مثال، آنها در اوقات فراغت خود سیگار می کشند، مشروبات الکلی می نوشند و قمار بازی می کنند. در صورتی که این افراد پسرانی جوان باشند، به ایجاد رابطه دوستی و جنسی با دختران علاقه خواهند داشت و دختران جوان نیز به سمت داشتن رابطه جنسی با پسران جذب خواهند گردید.

با این حال کتاب مقدس به ما می آموزد که شاگرد عیسی مسیح در زندگی خود ابتدا در پی برآورده کردن خواسته های خدا است درست همانگونه که عیسی به شاگردانش تعلیم داد که ابتدا پادشاهی خدا و پارساییش را بجویید. از این رو ما باید درباره اولویت هایمان در زندگی یکی را انتخاب کرده و لازمه این امر این است که درباره نحوه سپری کردن اوقات فراغتمان و شخصی که وقت آزادمان را با او سپری می کنیم تامل نماییم.

" ای زناکاران، آیا نمی دانید دوستی با دنیا دشمنی با خداست؟ هر کی در پی دوستی با دنیاست، خود را دشمن خدا می سازد." یعقوب 4:4

پس در عمل، زندگی ما چگونه باید بواسطه تعهدمان به دستورات مسیح دستخوش تحولاتی بنیادی گردد؟

مصرف سیگار و مواد مخدر

در روزگار عهد جدید مشکل استعمال سیگار و مواد مخدر در میان مردم وجود نداشت از این رو در کتاب مقدس به آموزه یا تعلیمی صریح در این خصوص اشاره نشده است. ما می دانیم که سیگار و مواد مخدر اعتیاد آور هستند. اکثر افراد به محض مصرف آنها قادر نیستند به راحتی ترک کنند و برخی تا مادام العمر معتاد می شوند. ما نیز می دانیم که مصرف سیگار و مواد مخدر آسیب ها و خطراتی جدی برای سلامتی فرد به دنبال دارد. برای مثال، بسیاری از افراد سیگاری بر اثر بیماری های تنفسی یا قلبی جان خود را از دست می دهند.

نکته قابل توجه دیگر این است که هزینه خرید این مواد زیاد است. مردم به جای اینکه پولشان را صرف امرار معاش خود و خانواده هایشان کنند، پولشان را برای خرید سیگار یا مواد مخدر خرج می نمایند.

در کتاب مقدس ذکر شده که ما به هنگام تعمید، مسیح را در بر می کنیم. این بدین معناست که ما بعنوان شاگرد باید از رفتارهای عیسی مسیح سرمشق گرفته و در زندگی تازه خود باید از دستورات او پیروی کنیم. عیسی در طی حیاتش خود را وقف انجام اراده و خواست خدا نمود تا جایی که درد وحشتناک مصلوب شدن را تحمل کرد و پولس در این باره به ما اینچنین می گوید:

" آنان که به مسیح عیسی تعلق دارند، نفس را با همه هوسها و تمایلاتش بر صلیب کشیده اند."
غلاطیان 5:24

در آیه فوق، منظور پولس این نیست که ما نیز باید مانند عیسی به لحاظ فیزیکی مصلوب شویم. بلکه مقصود این است که ما باید سعی کنیم تا بر امیال نفسانی گناه آلود خود در زندگی غلبه کنیم. پولس در آیه فوق با زبانی تند سخن می گوید و از واژه هوس که به معنای میل شدید به انجام کاری ممنوع است، استفاده می کند. مصرف سیگار و مواد مخدر بخشی از این هوس به شمار می آید زیرا به مصرف آنها تمایل شدید داریم و باید آنها را مصرف کنیم. مصرف این مواد منجر به عدم خویشتن داری و اعتیاد می شود. اعتیاد به سیگار و مواد مخدر بدین معناست که ما کنترل خود را از دست می دهیم و ناچاریم تسلیم میل و خواسته مان شویم و سیگاری روشن کنیم. ممکن است با مصرف این مواد برای مدت زمانی کوتاه احساس شادی و آرامش داشته باشیم اما این احساس پایدار نمی ماند. حال آنکه آرامش خدا فراتر از تمامی عقل است و زندگی شاگرد مسیح را پر می سازد. از این رو شاگرد عیسی، خدا را منشا شادی و خشنودی در زندگی می داند.

مصرف نوشیدنی الکلی

آموزه برخی از افراد بر این است که نوشیدن مشروبات الکلی گناه و برخلاف تعالیم کتاب مقدس است. هر چند این آموزه صحیح نمی باشد و ما باید تمایزی میان نوشیدن الکل به مقدار معقول و مستی قائل شویم. در شریعت موسی، شراب به نشانه برکتی از سوی خدا تلقی می شد (تثنیه 7:13) و قوم اسرائیل نیز در حقیقت به درخت تاک تشبیه شده بودند (حزقیال 15). ظاهرا در کتاب مقدس به نوشیدن الکل به مقدار معقول در کنار وعده غذایی یا در ضیافت اشاره شده است برای مثال در انجیل یوحنا باب 2 که درباره ضیافت عروسی و یا در انجیل لوقا باب 22 آیات 20-17 که راجع به شام آخر می باشد.

با این وجود، آیاتی از کتاب مقدس به ما درباره عواقب نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی هشدار می دهند.

" شراب تمسخر می کند و باده عربده می کشد؛ حکیم نیست هر آنکه فریفته آنان شود."
امثال سلیمان 20:1

" مست شراب مشوید که شما را به هرزگی می کشاند."
افسسیان 5:18

" بیایید آنگونه رفتار کنیم که شایسته کسانی است که در روشنایی روز به سر می برند. پس اوقات خود را در بزمها و میگساری و هرزگی و عیاشی و جدال و حسد سپری نکنیم بلکه عیسی مسیح خداوند را در بر کنید و در پی ارضای امیال نفس خود نباشید."
رومیان 14-13:13

" تا خویشتن را تسلیم فحشا و شراب کهنه و نو کنند که عقل از سرشان می رباید."
هوشع 4:11

تمامی آیات فوق درباره رفتار افراد مست می باشد. زیاده روی در مصرف مشروبات الکلی باعث می شود تا ما کنترل رفتار خود را از دست بدهیم (یعنی هرزگی) و عملی اشتباه انجام دهیم و شاید بعدها بخاطرانجام آن عمل مانند دعوا و مرافعه یا بروز رفتاری غیراخلاقی پشیمان شویم. شاید ما زمانیکه پولمان را جهت خرید مشروبات الکلی خرج می کنیم دیگر نتوانیم از پس مخارج خود و خانواده برآییم. از نظر خدا انجام چنین عملی، نادرست و غلط است. یکی از شنیع ترین کارهایی که افراد مست در گذشته انجام دادند این بود که در خیابان در وصف عیسی سرودهایی خواندند (مزامیر 69:12 ).

مهم تر از همه، کتاب مقدس به ما می آموزد که افراد مست به پادشاهی خدا دعوت نخواهند شد.

" اعمال نفس روشن است: بی عفتی، ناپاکی و هرزگی؛ بت پرستی و جادوگری، دشمنی، ستیزه جویی، رشک، خشم، جاه طلبی، نفاق، دسته بندی، حسد، مستی، عیاشی و مانند اینها. چنانکه پیشتر به شما هشدار دادم، باز می گویم که کنندگان چنین کارها پادشاهی خدا را به میراث نخواهند برد."
غلاطیان 21-5:19

" اما اگر آن غلام، شریر باشد و با خود بیندیشد که " اربابم تاخیر کرده است"، و به آزار همکاران خود بپردازد و با میگساران مشغول خوردن و نوشیدن شود، آنگاه اربابش در روزی که انتظار ندارد و در ساعتی که از آن آگاه نیست خواهد آمد و او را از میان دو پاره کرده، در جایگاه ریاکاران خواهد افکند، جایی که گریه و دندان به دندان ساییدن خواهد بود."
متی 51-48: 24

می توان نوشیدن مشروبات الکلی را از جنبه ای دیگر مورد بررسی قرار داد. ممکن است شخصی مشروب بنوشد و بعد از مدتی آن را ترک کند. اما شخصی دیگر نتواند از نوشیدن آن دست بکشد. برخی از افراد بطور فیزیکی معتاد به مصرف الکل می شوند. ما بعنوان شاگردان عیسی نسبت به دیگران مسئولیت بزرگی را بهعده داریم. عیسی به ما می گوید که نباید دست به انجام عملی بزنیم که سبب لغزش دیگران شویم (لوقا 2-17:1). اگر دوستانی داریم که به مصرف الکل معتاد هستند، ما باید خود نوشیدن الکل را ترک کنیم تا برای آنها الگویی مناسب باشیم و سعی کنیم به آنها در حل مشکلشان کمک نماییم.

همچنین در لاویان باب 10 مثالی خوب برای ما بیان شده که می توانیم از آن الگو بگیریم. در عهد عتیق، خدا کاهنانی را که مسئول خدمت کهانت در خیمه ملاقات بودند را امر کرد که اصلا شراب و دیگر مسکرات ننوشند (لاویان 10:9). کاهنان می بایستی با هوشیاری و کنترل کامل خود به خدا خدمت می کردند. پولس در رومیان باب 12 بیان کرده که عبادت و خدمتگزاری ما به خدا باید بگونه ای باشد که گویی ما همواره در حال خدمت به او هستیم. از این رو در زندگی همیشه باید ذهن و فکری هوشیار داشته باشیم تا از نظر خداوند پسندیده و قابل قبول باشیم.

" پس ای برادران، در پرتو رحمتهای خدا، از شما استدعا می کنم که بدنهای خود را همچون قربانی زنده و مقدس و پسندیده خدا تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است. و دیگر همشکل این عصر مشوید، بلکه با نو شدن ذهن خود دگرگون شوید. آنگاه قادر به تشخیص اراده خدا خواهید بود؛ اراده نیکو، پسندیده و کامل او."
رومیان 2-12:1

پول و قمار

اکثر مردم دنیا در شرایط مالی نامناسب و روی خط فقر قرار دارند. تعداد اندکی از مردم بسیار غنی و مرفه هستند. جالب است که نویسنده برخی از آیات کتاب امثال سلیمان به درگاه خدا دعا کرد تا نه فقیر باشد نه غنی. گویی او می دانست که فقر و ثروت ما را وسوسه می نماید و ممکن است مشکلاتی را برای ما ایجاد کند.

" دو چیز از تو می خواهم، تا نمرده ام آن را از من دریغ مدار: بطالت و دروغ را از من دور کن؛ نه فقرم ده، نه ثروت، بلکه به نانی که نصیبم است، مرا بپرور. مبادا سیر گشته، تو را انکار کنم، و بگویم:"خدا کیست؟" یا فقیر گشته، دزدی کنم و نام خدای خویش را بی حرمت سازم."
امثال سلیمان 9-30:7

مسائلی نظیر فقر، نگرانی درباره نحوه مراقبت و تامین معاش خانواده مان و پرداخت قرض هایمان مسائلی دشوار محسوب می شوند. گاهی اوقات افراد فقیر بدلیل نداشتن پول ناامید و مایوس می شوند و در ذهنشان تصور می کنند که ای کاش ثروتمند بودند آنگاه مشکلاتشان حل می شد. اما پولس رسول در این باره اینگونه نوشت:

" اما دینداری با قناعت، سودی عظیم است. چرا که به این جهان هیج نیاورده ایم و از آن نیز هیج نخواهیم برد. پس اگر خوراک و پوشاک و سرپناهی داریم، قانع خواهیم بود. اما آنان که سودای ثروتمند شدن دارند، دچار وسوسه می شوند و به دام امیال پوچ و زیانباری گرفتار می آیند که موجب تباهی و نابودی انسان می گردد. زیرا پولدوستی ریشه ای است که همه گونه بدی از آن به بار می آید، و بعضی در آرزوی ثروت، از ایمان منحرف گشته، خود را به دردهای بسیار مجروح ساخته اند."
اول تیموتائوس 10-6:6

غالب اوقات خواننده از مفهوم آیه فوق اینگونه سو برداشت می کند که پول ریشه تمام بدیها است. اما پولس می گوید مشکل اصلی پولدوستی است. مردم برای داشتن پول حریص و طماع می شوند و به عقیده آنها پول حلال مشکلات زندگی است هر چند ما می دانیم که مشکلات زندگی تنها به هنگام بازگشت سرورمان عیسی و با برقراری پادشاهی خدا روی زمین حل خواهند شد. پولس نیز در آیه زیر می گوید حریصان در پادشاهی خدا جایگاهی نخواهند داشت.

" مباد که در میان شما از بی عفتی یا هر گونه ناپاکی یا طمع حتی سخن به میان آید، زیرا اینها شایسته مقدسین نیست. گفتار زشت و بیهوده گویی و سخنان مبتذل نیز به هیچ روی زیبنده نیست؛ به جای آن باید شکر گزاری کرد. زیرا یقین بدانید که هیچ بی عفت یا ناپاک یا طمعکار، که همان بت پرست باشد، در پادشاهی مسیح و خدا نصیبی ندارد."
افسسیان 5-3 :5

ما باید از قمار بازی بدلایل مذکور اجتناب کنیم. افراد قمار می کنند تا یک شبه ثروتمند شوند بی آنکه به خود زحمت کار کردن بدهند. آنها بدلیل حرص و طمع قمار بازی می کنند و به چیزی که متعلق به آنها نیست چشم طمع دوخته و در پی بدست آوردن سریع آن هستند. بسیاری از مردان پول خود را بخاطر قمار بر باد می دهند و از خانواده هایشان حمایت مالی نمی کنند. در کتاب مقدس از کلماتی تند درباره توصیف چنین افرادی بکار گرفته شده است.

" اگر کسی در پی تامین معاش خویشان و بخصوص خانواده خود نباشد، منکر ایمان است و پست تر از بی ایمان."
اول تیموتائوس 5:8

در ابتدای درس خواندیم که پیام کتاب مقدس، ابتدا جستجوی پادشاهی خدا در زندگیمان و اعتماد به خدا جهت مراقبت از ما تا زمان بازگشت یگانه پسرش می باشد. لازمه چنین امری، زندگی توأم با ایمان است و اینکه باور داشته باشیم که هر اتفاقی که در زندگی برایمان رخ دهد، خدا ما را ترک نخواهد کرد و ما را به سمت پادشاهی هدایت خواهد نمود.

روابط جنسی

در درس بعدی با جزئیات به بررسی این موضوع می پردازیم. اما این موضوع بخش مهمی از چگونگی سپری کردن اوقات فراغتمان را تشکیل می دهد. بسیاری از افراد در زندگی، رابطه جنسی غیر رسمی خارج از ازدواج دارند. با این حال در کتاب مقدس به صراحت بیان شده که رابطه جنسی خارج از ازدواج امری ناپسند است. عیسی درباره ازدواج اینگونه به ما تعلیم می دهد:

" و گفت" از همین رو، مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، به زن خویش خواهد پیوست و آن دو یک تن خواهند شد"؟ بنابراین از آن پس دیگر دو نیستند بلکه یک تن می باشند. پس آنچه را خدا پیوست، انسان جدا نسازد."
متی 6-5: 19

رابطه جنسی باید در چارچوب ازدواج صورت گیرد و ما باید بسیار مراقب نحوه استفاده از گذران اوقات فراغتمان و روابط دوستی با جنس مخالف باشیم.

حداکثر استفاده از زمان

" پس، بسیار مراقب باشید که چگونه رفتار می کنید، رفتاری نه چون نادانان بلکه چون دانایان. فرصتها را غنیمت شمارید، زیرا روزهای بدی است."
افسسیان 16-15: 5

همینطور که سن مان بالاتر می رود، متوجه می شویم که زمان چقدر با سرعت می گذرد. با گذشت سریع روزها، پی می بریم که خدا مدت زمان محدودی را در این زندگی در اختیار ما قرار می دهد. از نظر آحاد مردم، ما بیشترین وقتمان را صرف کار کردن می کنیم که از نظر خدا نیز عملی پسندیده است. همگی ما مسئولیم تا در صورت امکان از خود و خانواده مان مراقبت نماییم. در کلیسا تسالونیکا، خواهران و برادران آنقدر درباره بازگشت عیسی هیجان زده بودند که دست از کار و تلاش برداشته و روزهایشان را صرف گفتگو با یکدیگر می کردند. پولس رسول با استفاده از کلماتی تند به آنها نصیحت کرد که کار نکردن امری غیرمعقول است و آنها باید برای تامین معاش خود کار کنند (دوم تسالونیکیان 3).

پس ما چگونه باید از وقتمان استفاده کنیم؟ پولس در باب های 5 و 6 افسسیان با جزئیات به این پرسش پاسخ داده و درباره روابط ما با یکدیگر در کانون خانواده و در کلیسا موعظه می دهد. او همچنین مطالبی درخصوص نگرش ما به کار کردن هم در نقش کارفرما و هم در نقش کارمند نوشته و به ما می گوید که در خداوند نیرومند باشید. منظور پولس این است که شاگردی ما باید در هر کاری که انجام می دهیم و زمان صرف انجام آن می کنیم، آشکار و هویدا باشد. شاگردی عیسی مسیح به این معنا نیست که به خود بگوییم من باید این عمل یا آن عمل را انجام ندهم. شاگرد عیسی بودن به معنای اطاعت کامل از دستورات عیسی در کارهای روزمره مان در زندگی می باشد. هنگامی که از رفتار عیسی سرمشق بگیریم و سعی کنیم همانند او رفتار نماییم، از سپری کردن وقتمان صرف انجام کارهای خداپسندانه لذت خواهیم برد. همچنین روابط ما با یکدیگر شادتر و مهربان تر خواهد شد و با کسانی رفاقت خواهیم کرد که در علاقه ما به کتاب مقدس سهیم شده و چشم براه بازگشت عیسی هستند. ما وقتمان را صرف انجام کارهایی می کنیم که باعث رشد روحانی ما و احساس رضایت از زندگی مان شود.

معبد خدا

همانگونه که قبلا خواندیم، شاگرد عیسی مسیح باید تصمیم بگیرد و از انجام کارهای دنیوی دست بکشد و از بیانات عیسی بعنوان الگو و سرمشق در زندگی پیروی نماید و فهمیدیم که عبارت "مسیح را در بر کنید" به همین معناست. اما زندگی جدید ما به شکلی خاص بیان می شود که از این قرار است:

" آیا نمی دانید که معبد خدایید و روح خدا در شما ساکن است؟ اگر کسی معبد خدا را خراب کند، خدا او را هلاک خواهد کرد؛ زیرا معبد خدا مقدس است و شما آن معبد هستید."
اول قرنطیان 17-16: 3

باید بدانیم که در آیه فوق، منظور پولس چیست. منظور او این نیست که ما از روح القدس یعنی قدرت خدا برخورداریم یا اینکه این قدرت در ما جهت تغییر دادن ما به هر شکلی در جریان است. خدا روح القدسش را در اختیار ما قرار نمی دهد تا از این طریق معجزاتی انجام دهیم و ما را نیز تغییر نخواهد داد تا بتوانیم به نوبه خود بدون هیچ زحمتی مسیح گونه زندگی کنیم. شاید آیه زیر به ما کمک کند تا منظور پولس را بهتر درک نماییم.

" طرز فکر انسان نفسانی، مرگ است، اما طرز فکری که در حاکمیت روح قرار دارد، حیات و سلامتی است.
اما شما نه در حاکمیت نفس، بلکه در حاکمیت روح قرار دارید، البته اگر روح خدا در شما ساکن باشد. و اگر کسی روح مسیح را نداشته باشد، او از آن مسیح نیست."
رومیان 6،9 : 8

پولس در فیلیپیان باب های 1 و 2 به این طرز تفکر درباره ایمانداران دارای "روح عیسی مسیح" و یا "ذهن عیسی مسیح" اشاره می کند. داشتن همچین طرز تفکری برای ما بسیار زیبا است. ما در صورتی شبیه معبد خدا می شویم که فکر و ذهنی خدا پسندانه داشته باشم و در زندگی در راستای فرامین خدا گام برداریم. معبد جایی بود که مردم جهت عبادت خدا به آنجا می آمدند. از این رو عبارت معبد خدا شدن به این معناست که با حرمت نهادن به دستورات خدا در زندگی و پرستش خدا در گفتار و کردارمان می توانیم از الطاف الهی بهره مند شویم. در صورت انجام چنین عملی، ما بخشی از خانواده خدا و دختران و پسران او خواهیم بود که توسط او برای حضور در پادشاهیش انتخاب شده ایم.

" زیر یوغ ناموافق با بی ایمانان مروید، زیرا پارسایی و شرارت را چه پیوندی است و نور و ظلمت را چه رفاقتی؟ مسیح و بلیعال را چه توافقی است و مومن و بی ایمان را چه شباهتی؟ و معبد خدا و بتها را چه سازگاری است؟ زیرا ما معبد خدای زنده ایم. چنانکه خدا می گوید: " بین آنها سکونت خواهم گزید و در میانشان راه خواهم رفت، و من خدای ایشان خواهم بود و آنان قوم من خواهند بود." پس ، خدا می گوید: " از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید. هیچ چیز نجس را لمس نکنید و من شما را خواهم پذیرفت." " من شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود، خدای قادر مطلق می گوید."
دوم قرنتیان 18-14: 6

سوالات

1. واژه دینداری به چه معناست؟

2. پس از تعمید باید از دستورات چه کسی سرمشق بگیریم؟

3. چرا مستی عملی نادرست است؟

4. چرا قمار بازی عملی نادرست است؟

5. منظور از طرز فکری که در حاکمیت روح قرار دارد چیست؟

6. دوم قرنطیان 18-14: 6 چه آموزه ای را به شما در زندگی امروزی تعلیم می دهد؟