درس 5

هشدار به ثروتمندان ( آیات 3-1)

" و اما شما ای ثروتمندان، زاری و شیون کنید زیرا مصیبتها در انتظارتان است.
ثروت شما تباه شده و جامه هایتان را بید خورده است.
زر و سیم شما زنگ زده و زنگ آنها علیه شما سخن خواهد گفت و همچون آتش گوشت بدن شما را خواهد خورد زیرا در روزهای آخر ثروت اندوخته اید."

عیسی فرمود:
" چه دشوار است راهیابی ثروتمندان به پادشاهی خدا ! "  ( مرقس 23: 10)

شاگردان مسیح از سخنان او بسیار شگفت زده شدند. عیسی در ادامه توضیح داد که ثروتمندان مایلند که به جای خدا به پولشان اعتماد کنند. چنین افرادی برای گریه و زاری کردن عذری خوب دارند اما دلیلی برای شادمان بودن ندارند. عیسی در جایی دیگر از کتاب مقدس هشدار داد که ثروت زمینی برای مدت زمانی طولانی نمی ماند.

" بر زمین گنج میندوزید، جایی که بید و زنگ زیان می رساند و دزدان نقب می زنند و سرقت می کنند. بلکه گنج خود را در آسمان بیندوزید آنجا که بید و زنگ زیان نمی رساند و دزدان نقب نمی زنند و سرقت نمی کنند"  ( متی 20-19: 6)

در این قسمت یعقوب به اعمال شریرانه ثروتمندان اشاره می کند. با این حال ثروت اندوخته آنها روزی نابود خواهد شد. ما باید تلاش کنیم تا در آسمان دارایی و ثروت داشته باشیم بعبارتی دیگر باید به عیسی اعتماد کنیم نه به چیزهای زمینی. در صورت انجام چنین کاری، به هنگام بازگشت عیسی حیات جاودان دریافت خواهیم کرد که توسط هیچ کس و هیچ چیزی از بین نمی رود.

 

اربابان سنگدل ( آیات 6- 4 )

" اینک مزد کارگرانی که در مزارع شما درو کرده اند، و شما حیله گرانه از پرداخت آن سرباز زده اید، بر ضد شما فریاد بر می آورد. آری، فریاد دروگران به گوش خداوند لشکرها رسیده است.
شما بر زمین در تجمل و هوسرانی زندگی کرده اید و دلهای خود را برای روز کشتار پروار ساخته اید.
مرد پارسا را که با شما مخالفتی نمی ورزید، محکوم کردید و به قتل رساندید."

آیات فوق آیاتی تکان دهنده هستند زیرا درخصوص اینکه ثروتمندان چه اعمالی انجام داده اند سخن می گوید. آنها از دادن دستمزد به کارگران خودداری کرده اند که این عمل بطور مستقیم خلاف شریعت موسی می باشد. در شریعت موسی به افراد بویژه فقیران توجه و رسیدگی می شد.

" بر همسایه خود ستم مکن و مالش را غضب منما. مزد کارگر روزمزد را تا صبح نگاه مدار"  ( لاویان 13: 19 ).

در آن زمان افراد ثروتمند نسبت به قوانین و استانداردهای الهی احترامی قایل نبودند. این مطلب نشان دهنده این است که در صورت اولویت بندی نادرست در زندگی و انجام کارهای خودسرانه، چه اتفاقات ناگواری می تواند رخ دهد.

صبر و شکیبایی در زمان مصیبت ( آیات 8-7 )

" پس ای برادران، تا آمدن خداوند صبر پیشه کنید. بنگرید چگونه دهقان انتظار می کشد تا زمین محصول پر ارزش خود را به بار آورد، چگونه صبر می کند تا بارانهای پاییزی و بهاری بر زمین ببارد.
پس شما نیز صبور باشید و دل قوی دارید، زیرا آمدن خداوند ما نزدیک است."

بازگشت خداوند عیسی مسیح به زمین مهمترین مسيله در زندگی ما به شمار می آید. اما باید صبور باشیم. حتی کشاورز هم پس از کاشتن و آب دادن به بذرها باید برای به ثمر رسیدن محصولات خود منتظر بماند.

 

صبر پیشه کنید ( آیات 11-9 )

" برادران از یکدیگر شکایت نکنید تا بر شما نیز داوری نشود زیرا داور بر در ایستاده است.
برادران از پیامبرانی که به نام خداوند سخن می گفتند درس صبر در مصایب را فرا گیرید.
ما بردباران را خجسته می خوانیم. شما درباره صبر ایوب شنیده اید و می دانید که خدا سرانجام با او چه کرد زیرا خدا به غایت مهربان و رحیم است."

در زمان انتظار بازگشت عیسی باید آماده باشیم زیرا ما از زمان آمدن او آگاه نیستیم. اگر در حال شکوه و شکایت و انتقاد از یکدیگر باشیم، برای آمدن عیسی آماده نیستیم. زمانی که عیسی بازگردد ما را داوری خواهد کرد و لازم است در این زمینه تفکر نماییم. ممکن است ب هنگام انتظار، رنجهایی را متحمل شویم درست همانگونه که پیامبران در عهد عتیق بدلیل گفتن کلام خدا محنتها کشیدند. ایوب مثالی دیگر در این زمینه می باشد که بدون شک به هنگام سختی صبر پیشه کرد. از آنجایی که ایوب خدمتگزار خدا بود، خدمه، خانواده و سلامتیش را از دست داد. در عهد عتیق کتابی صرفا درباره او به نگارش در آمده است. 

بنا بر کتاب مقدس، ما می دانیم که هر اتفاقی که برای ما رخ دهد خدا نسبت به ما مهربان و دلسوز است. بنابراین، دلیلی جهت شکوه و شکایت ما وجود ندارد.

 

 

حقیقت را گفتن ( آیه 12 )

" اما مهمتر از همه، ای برادران من سوگند مخورید. نه به آسمان نه به زمین و نه به هیچ چیز دیگر. بگذارید " بله " شما همان بله باشد و  " نه " شما همان نه مبادا محکوم شوید."

خدا کاملا قابل اعتماد است. از این رو ما باید نیز اینگونه باشیم. زمانیکه بله می گوییم باید بله ما همیشه همان بله باشد و تنها یک مرتبه آن را به زبان بیاوریم. اساسا نباید سوگند بخوریم.

 

 

 

بنظر می رسد در اینجا یعقوب به این سخنان عیسی اشاره می کند که به قرار زیر است:

" اما من به شما می گویم هرگز سوگند مخورید نه به آسمان زیرا که تخت پادشاهی خداست، و نه به زمین چون کرسی زیر پای اوست و نه به اورشلیم زیرا که شهر آن پادشاه بزرگ است. و ب سر خود نیز سوگند مخور زیرا حتی مویی را سفید یا سیاه نمی توانی کرد. پس بله شما همان بله باشد و نه شما نه زیر افزون بر این شیطانی است"  ( متی 37-34 :5 ).

 

 

دعای با ایمان ( آیات 16- 13 )

" اگر کسی از شما در مشکل است، دعا کند. اگر کسی شاد است، سرود حمد بخواند.
اگر کسی از شما بیمار است، مشایخ کلیسا را فرا خواند و آنها برایش دعا کنند و به نام خداوند او را با روغن تدهین نمایند.
دعای با ایمان بیمار را شفا می بخشد و خداوند او را برمی خیزاند و اگر گناهی کرده باشد آمرزیده می شود.
پس نزد یکدیگر به گناهان خود اعتراف کنید و برای یکدیگر دعا کنید تا شفا یابید. دعای شخص پارسا با قدرت بسیار عمل می کند."

در آخر یعقوب اهمیت دعا را به خوانندگانش یادآوری می کند. به هنگام دعا باید اعتراف کنیم که خدا بسیار عظیم تر از ما می باشد.

ما باید همواره دعا کنیم اما گاهی اوقات ممکن است دعا کردن را فراموش نماییم. یعقوب بصورت فهرست وار مواقعی خاص را برای دعا کردن در نظر گرفته است که به قرار زیر است:

·         بهنگام سختی و مصیبت

·         در زمان شادی

·         برای شفای بیماری شخصی دیگر

·         آمرزش گناه کسی دیگر

در صورت اطلاع از گناهان یکدیگر، می توانیم تنها برای گناهانمان دعا کنیم. بنابراین در اینجا یعقوب ما را ترغیب می نماید تا در زمینه شکستها یا گناهانمان با یکدیگر راستگو باشیم. دعای با ایمان که به شیوه ای خدا پسندانه انجام شود، می تواند با قدرت بسیار عمل کند.

 

 

 

 

 

 

دعای ایلیا ( آیات 18-17 )

" ایلیا انسانی بود همچون ما، اما چون با تمام وجود دعا کرد که باران نبارد سه سال و نیم باران بر زمین نبارید.
و باز دعا کرد و از آسمان باران بارید و زمین محصول به بار آورد.
برادران من، اگر کسی از شما از حقیقت منحرف شود و دیگری او را بازگرداند
بداند که هر کس گناهکاری را از گمراهی باز گرداند، جان او را از مرگ نجات بخشیده و گناهان بی شماری را پوشانیده است."

دعای ایلیا نبی مثالی دیگر در زمینه دعای با ایمان می باشد. ایلیا سالها قبل از عیسی زندگی می کرد و هنگامی که اکثر بنی اسراییل از فرامین خدا سرپیچی کردند او همچنان با ایمان و وفادار به خدا بود. در آن زمان تنها ایلیا به خدا اعتقاد داشت و دعایش موجب شد تا باران در سرزمین اسراییل بند شود و بعد از مدتی دوباره باران بارید. ایلیا از خدا درخواست کرد تا وضعیت هوا را تغییر دهد و این اتفاق به وقوع پیوست. باید به یاد بیاوریم که این اتفاق به علت عصبانیت ایلیا از مردم اسراییل رخ نداد بلکه از آنجایی که خدا قول داده بود در صورتی که بنی اسراییل به خدا ایمان نیاورند، باران بر آن سرزمین نمی بارد. بنابراین، دعای ایلیا مطابق با خواسته خدا بود تا مردم از طریق این رخداد به سوی خدا بازگردند. ( این اتفاق در کتاب اول پادشاهان 1: 17 و 45-41: 18 ثبت شده است.) ما باید همواره هر آنچه خواست و ارداده خداست را بخواهیم. اگر در دعا می گوییم " اراده تو انجام می شود" آنگاه آن دعا قطعا مستجاب خواهد شد. از این رو، دانستن خواست و اراده الهی برای ما امری مهم است.

در پایان، یعقوب بطور خلاصه به موضوعی حزن انگیز اشاره می کند. گاهی اوقات افراد ایمانشان را از دست می دهند و به سمت امور دنیوی سوق پیدا می کنند. چه شگفت انگیز است که بتوانیم به چنین افرادی کمک نماییم تا به سوی خدا باز گردند.

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 سوالات درس 5

نام:
نشانی محل سکونت:
شماره ارجاع:
نام مدرس:

 

پاسخ اکثر پرسشها را می توان در درسها یا آیاتی که از کتاب مقدس ذکر شده اند پیدا کرد. لطفا پاسخ های خود را روی برگه سوالات بنویسید و به مدرس تان ارسال نمایید.

1.       ثروتمندان چه اعمال ناپسندی انجام می دادند؟

2.       چرا ما باید با بردباری در انتظار بازگشت عیسی باشیم؟

3.       چرا قمار بازی امری نادرست است؟

4.       با توجه به آیه 9 منظور از داور چه کسی است و مقصود از " پشت در ایستادن " چیست؟

5.       اسامی چند تن از پیامبرانی را که بدلیل ایمان و وفاداریشان به خدا سختیها متحمل شدند را نام ببرید.

6.       به کتاب ایوب مراجعه و مصایبی را که او متحمل شد را بصورت فهرست وار بیان کنید؟

7.       انجیل متی 36-34: 5 را بخوانید. چرا ما نباید سوگند بخوریم؟

8.       چه زمانهایی در زندگیتان دعا کردن را فراموش می کنید؟

9.       یعقوب بواسطه روح القدس به او وحی شد تا این رساله را به رشته تحریر درآورد. بنظر می رسد که در این رساله او بیشتر درباره سخنان عیسی فکر می کرده است. در کدام بابها او غالبا به سخنان عیسی اشاره کرده است؟

10.   مهمترین آموزه ای که از این باب یاد گرفتید چیست؟