«Εν Χριστώ Αδελφοί και Αδελφές»

Οι Χρισταδελφοί είναι μια μικρή θρησκευτική ομάδα που έχουν προσπαθήσει να επιστρέψουν στην πίστη και το χαρακτήρα της πρώιμης εκκλησίας των Χριστιανών της εποχής της Καινής Διαθήκης.

Η ονομασία «Χρισταδελφοί» χρησιμοποιούταν για περίπου 150 χρόνια. Προέρχεται από δύο ελληνικές λέξεις και σημαίνει «Εν Χριστώ Αδελφοί και Αδελφές».

(βλ. Ματθ.23:8, Κολοσ. 1:2 και Εβρ. 2:11)

Μέλη της κοινότητάς μας υπάρχουν σε περισσότερες από 120 χώρες με μεγάλες ομάδες Χρισταδελφών από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, τη Βόρεια Αμερική, την Ινδία, την Ασία και την Αφρική. Όπως οι πρώτοι Χριστιανοί, συναντιόμαστε σε σπίτια, ενοικιαζόμενα δωμάτια και, σε ορισμένες φορές, σε αίθουσες.

(βλ. Πρξ. 1:13-14, 2:46-47, 18:7, 19:9, 28:30)

Είμαστε μια κοινότητα λαϊκών και έχουμε ως πρότυπο τον Χριστιανισμό του πρώτου αιώνα μ.Χ. Κάθε συνάθροιση ονομάζεται «εκκλησία». Δεν έχουμε έμμισθο κλήρο ούτε και εκκλησιαστική ιεραρχία. Τα μέλη κάθε συνάθροισης αποκαλούνται «αδελφός» ή «αδελφή» και συμμετέχουν όλοι στην οργάνωση δραστηριοτήτων. Όλα τα μέλη προσφέρουν τον χρόνο τους, τους πόρους και την ενέργειά τους εθελοντικά στην υπηρεσία του Θεού. Τα κοινά μας πιστεύω είναι αυτά που ενώνουν την αδελφότητά μας.

(βλ. Ρωμ. 12:4-8; 1 Κορ. 12:4-27; Γαλ. 3:28)

Δεχόμαστε την Αγία Γραφή ως τον μοναδικό μας οδηγό και τη θεωρούμε ως τον θεόπνευστο λόγο. Η συμμετοχή είναι ανοιχτή σε όσους έχουν παρόμοια πιστεύω και αφού έχουν βαπτιστεί (με πλήρη κατάδυση στο νερό).

Σύντομο Ιστορικό

Πολλοί πιστοί από την Αποστολική εποχή έχουν κρατήσει την ίδια πίστη με τους Χρισταδελφούς. Έχουν υπάρξει πολυάριθμες ανεξάρτητες κοινότητες ανά τον κόσμο που μελέτησαν με ζήλο την Αγία Γραφή και αποδεχτήκαν τις διδασκαλίες της.

Τα πιστεύω και οι μέθοδοι των Χρισταδελφών έχουν ως πηγές τους την Καινή Διαθήκη, τους πρώτους Χριστιανούς του 1^ου και 2^ου αι., κείμενα όπως η Επιστολή Κλήμη, οι Διδαχές, και το Σύμβολο της Πίστεως.

Με την έλευση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ευρώπη της Μεταρρύθμισης του 16^ου αι. αναδύθηκαν τα ίδια πιστεύω και μέθοδοι σε ομάδες μελέτης της Αγίας Γραφής, όπως οι Ελβετοί Αναβαπτιστές και οι Πολωνοί Σωκινιανοί. Οι πρώτοι Άγγλοι Βαπτιστές είχαν παρόμοια πιστεύω (παρόλο που οι σημερινοί Βαπτιστές δεν τα ασπάζονται). Τον 18^ο αι. πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες του Διαφωτισμού, όπως ο Ισαάκ Νεύτων και ο Ουίλιαμ Γουίνστον, πίστευαν σε αυτά.

Το σύγχρονο κίνημα των Χρισταδελφών έχει την αφετηρία του στη δεκαετία του 1830, μια εποχή αφύπνισης και μεταρρύθμισης σε Αμερική και Αγγλία. Στην Αμερική ένας γιατρός, ο Τζων Τόμας, εξέδωσε τη Herald of the Kingdom (Αγγελιοφόρος της Βασιλείας), στην οποία εξέθετε τη διδασκαλία της Βίβλου σχετικά με την ανάσταση και τη Βασιλεία του Θεού. Στη Βρετανία ένας δημοσιογράφος, ο Ρόμπερτ Ρόμπερτς, συνέχισε τον ίδιο αγώνα στην Ambassador of the Coming Age (Πρεσβευτής της Επερχόμενης Εποχής). Οι Τόμας και Ρόμπερτς δεν επικαλέστηκαν κανένα όραμα ή προσωπική αποκάλυψη – απλώς προσπάθησαν να είναι αξιόπιστοι μαθητές της Αγίας Γραφής.

Όταν ξέσπασε ο Αμερικανικός Εμφύλιος, το 1861, αυτές οι Χριστιανικές ομάδες που δεν πολέμησαν ήταν υποχρεωμένες να παρουσιαστούν στην Κυβέρνηση της Αμερικανικής Ένωσης . Ο Σαμ Κόφμαν και άλλοι αδελφοί από την περιφέρεια του Ογκλ στο Ιλλινόι, καταχωρήθηκαν ως «Αδελφοί εν Χριστώ», ή με μια λέξη «Χρισταδελφοί». Η ονομασία αυτή σύντομα υιοθετήθηκε από αρκετές ομάδες πιστών, ιδίων πεποιθήσεων, σε Αμερική και Βρετανία. Από τότε ανεξάρτητες ομάδες Χρισταδελφών έχουν ιδρυθεί σε χώρες από όλο τον κόσμο.

Οι ακόλουθες ενότητες αυτού του φυλλαδίου παρουσιάζουν:

1. Τα πιστεύω μας

2. Ο τρόπος ζωής μας

3. Η Αδελφότητά μας, η Λατρεία μας και η Αποκάλυψή μας

1. Τα πιστεύω μας

Η Βίβλος

Πιστεύουμε ότι η Αγία Γραφή αποτελεί το μοναδικό αποκεκαλυμμένο μήνυμα του Θεού στους ανθρώπους, που δόθηκε για να φέρει τον άνθρωπο στην πίστη του Θεού και του Υιού του. Είναι μόνη μας αυθεντία και θα πρέπει να διαβάζεται εν προσευχή και με επιμέλεια σε κάθε ευκαιρία.

(2 Τιμ. 3:16-17; 1 Πετρ. 1:10-12, 2 Πετρ. 1:20-21, Πρξ. 17:11; Εφεσ. 2:20; Ρωμ.16:26)

Θεός

Υπάρχει μόνο ένας αιώνιος και αθάνατος Θεός. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μονογενής του Υιός και το Άγιο Πνεύμα η ενέργειά του.

(Δευτερ. 6:4; Λκ. 1:35; Πρξ. 1:8; 1 Κορ. 8:6; 1 Τιμ. 1:17, 2:5, 6:16)

Άνθρωπος

Ο άνθρωπος είναι θνητός και αμαρτωλός ενώπιον του Θεού. Όλη του η ύπαρξη είναι επιρρεπής στην αμαρτία και η τιμωρία για την αμαρτία είναι ο θάνατος - το τέλος κάθε ζωής.

(Ιερεμίας 17:9; Μαρκ.7:21-23; Ρωμ. 3:23; Ιακ. 1:13-15; Ρωμ. 6:23; Εκκλ. 9:5,10; Ψαλμ. 115:17, 146:4)

Ελπίδα

Η μόνη ελπίδα για τη μεταθανάτιο ζωή είναι η ανάσταση του σώματος και η αιώνιος ζωή στο επίγειο βασίλειο του Θεού.

(Ψαλμ.49:12-20; Ιω. 11:25-26; Πρξ.24:15; Ρωμ. 8:22-39; 1 Corinthians 15:12; Revelation 5:10, 20:4)

Οι υποσχέσεις

Το Ευαγγέλιο είναι αδιάσπαστο από τις υποσχέσεις που δόθηκαν από το Θεό στον Αβραάμ και τον Δαυίδ τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτές οι υποσχέσεις εκπληρώνονται στον Ιησού Χριστό.

(Πρξ. 13:32; Γεν. 13:14-17, 22:15-18; 2 Σαμ. 7:12,16; Λκ. 1:31-33; Γαλ. 3:6-9,16,26-29)

Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον Κόσμο…

Με την αγάπη του ο Θεός έστειλε τον Υιό του, τον άνθρωπο Ιησού, στον κόσμο να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. Αυτοί που πιστεύουν σ’ αυτόν δεν θα αφανισθούν, αλλά θα έχουν ζωή αιώνιο.

(Μτθ. 1:20-21, 3:17; Λκ. 1:35; Ιω. 3:16)

Η θυσία του Χριστού

Ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος. Πέθανε για να δείξει τη δικαιοσύνη του Θεού και να ελευθερώσει αυτούς που δέχονται αυτή τη θυσία με πίστη. Ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, του έδωσε αθανασία, του παρείχε πλήρη εξουσία σε ουρανό και γη και τον έθεσε ως τον μεσολαβητή ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο.

(Ρωμ. 3:21-26; Εφεσ. 1:19-23; 1 Τιμ.2:5-6; Εβρ.4:14-16)

Η επιστροφή του Ιησού

Ο Ιησούς θα επιστρέψει σύντομα στη γη. Στη συνέχεια θα αναστήσει πολλούς από τους νεκρούς, θα κρίνει αυτούς και τους ζωντανούς συνάμα, και θα δώσει στους πιστούς αιώνια ζωή στη βασιλεία του Θεού.

(Δαν. 12:2; Ματθ. 25:31-34; Λκ. 21:20-32; Ιω.5:28-29; Πρξ.1:11; 2 Τιμ. 4:1; Αποκ. 22:12)

Το βασίλειο του Θεού

Η Βασιλεία του Θεού θα αποκατασταθεί επί της γης. Ο Ιησούς θα είναι ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ· η κυριαρχία του θα είναι παγκόσμια και η διακυβέρνησή του θα φέρει αιώνια δικαιοσύνη και ειρήνη.

(Ψαλμ. 72; Ησ. 2:2-4, 9:6-7, 11:1-9, 61:1-11; Ιερεμ. 3:17; Δαν. 2:44, 7:14,27; Πρξ. 3:21)

Ο τρόπος σωτηρίας

Ο τρόπος για να εισέλθουμε στο Βασίλειο του Θεού είναι η πίστη. Αυτό προϋποθέτει πίστη στην Αγία Γραφή και υπακοή στο αίτημα για εξομολόγηση των αμαρτημάτων από άντρες και γυναίκες, για μετάνοια, βάπτιση και αίτημα να ακολουθήσουν πιστά τον Ιησού.

(Ματθ. 16:24-27; Μαρκ.16:16; Ιω. 3:3-5; Πρξ. 2:37-38, 4:12; 2 Τιμ. 3:15; Εβρ. 11:6)

Κάποιες σημαντικές διαφορές

Συχνά αναρωτιόμαστε: «Σε τι διαφέρουμε από άλλες Χριστιανικές ομάδες;» Εκτός από τη μη συμβατική δομή μας (χωρίς κλήρο ή ιεραρχία), κάποιες από τις πεποιθήσεις μας διαφέρουν αρκετά από άλλες εκκλησίες:

Απορρίπτουμε τη δοξασία της Τριάδος, η οποία ανέκυψε μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού ως αποτέλεσμα διαφωνιών στους κόλπους της εκκλησίας (Σύνοδος της Νικαίας 325 μ.Χ.). Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Ιησούς ήταν ο Υιός του Θεού και όχι ότι «προ-υπήρχε» στους ουρανούς ως «Θεός Υιός».

Η Τριάδα υποβαθμίζει το έργο του Χριστού αρνούμενη τόσο το ανθρώπινο όσο και την πραγματικότητα του θανάτου του. Γιατί εάν ήταν Θεός δεν θα ήταν δυνατό να μπει σε πειρασμό, ούτε και να πεθάνει.

(1 Τιμ. 2:5; 1 Κορ. 11:3; Εβρ.5:8)

Επίσης απορρίπτουμε τη δημοφιλή ιδέα της «αθάνατης ψυχής» που πηγαίνει μετά το θάνατο στον ουρανό. Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι η μόνη ελπίδα για αιώνια ζωή είναι η ανάσταση όταν ο Ιησούς επιστρέφει και αιώνια ζωή μαζί του στη βασιλεία του Θεού.

(Ιω. 3:13; Πρξ.2:34; 1 Θεσ.4:16)

Πιστεύουμε ότι η βάπτιση είναι σημαντική και είναι μόνο για τους ενήλικες. Ο ραντισμός των βρεφών δε συνιστά βαπτισμό.

(Ιω. 3:5, Κολ. 2:12; 1 Πετρ. 3:21)

Πιστεύουμε επίσης ότι η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τον «διάβολο» ως σύμβολο της αμαρτωλής ανθρώπινης φύσης, γι' αυτό και απορρίπτουμε τη δοξασία μιας υπερφυσικής οντότητας που σκοπός της είναι να μας βάζει σε πειρασμό.

(Ησ. 45:7; Μαρκ. 8:33; Ιω. 6:70; Εβρ. 1:14)

2. Ο τρόπος ζωής μας

Η Βίβλος—Οδηγός για τη Ζωή

Η Αγία Γραφή είναι η αρχή στην οποία θα πρέπει να βασίζεται η ζωή μας. Ανάμεσα στους Χρισταδελφούς ευρύτατα διαδεδομένη είναι η καθημερινή συστηματική ανάγνωση της Αγία Γραφής που μας δίνει τη δυνατότητα να μελετάμε την Παλαιά Διαθήκη μία φορά, και την Καινή Διαθήκη δυο φορές κάθε χρόνο. Πολλοί μελετούν πολύ περισσότερο απ' ό,τι περιγράφεται εδώ.

(Ρωμ. 15:4; 1 Θεσ. 2:13; Ιακ. 1:22; 2 Τιμ. 2:15)

Προσευχή

Ακολουθώντας το παράδειγμα της Καινής Διαθήκης, και τις διδαχές του Χριστού, Προσευχόμαστε στο Θεό, τον επουράνιο Πατέρα μας, στο όνομα του Υιού Του, Ιησού – και όχι να προσευχόμαστε στον Ιησού. Αυτό δεν μας εμποδίζει από το να έχουμε προσωπική σχέση με τον Ιησού, που γνωρίζει τις αδυναμίες μας.

(Ιω.15:16,16:26; Εβρ.2:15)

Εργασία

Ακολουθώντας τη διδασκαλία και το παράδειγμα του Αποστόλου Παύλου όλοι οι Χρισταδελφοί έχουν σκοπό τους να παρέχουν τα προς το ζην στον εαυτό τους και τις οικογένειές τουςμε έντιμη εργασία. Συγκεκριμένα επαγγέλματα (πολιτική, στρατός, αστυνομία, ποινικό δίκαιο) αποφεύγονται.

(I Τιμ. 5:8; 2 Θεσ. 3:6-12)

Οικογενειακή Ζωή

Η σχέση ανάμεσα στο σύζυγο και τη σύζυγό του είναι παράλληλα με τη σχέση ανάμεσα στον Θεό και την εκκλησία. Ως εκ τούτου, ο γάμος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη μεγαλύτερη ιερότητα. Τα παιδιά ανατρέφονται με τρόπο που να τα εξοικειώνει με τον Θεό και τις διδαχές του, παρακολουθώντας το Κατηχητικό Σχολείο και καθημερινά αναγνώσματα της Αγίας Γραφής με τους γονείς τους. Οι ηλικιωμένοι τυγχάνουν φροντίδας τόσο από τις οικογένειές τους όσο και από την αδελφότητα.

(Εφεσ. 5:22-33, 6:4; 1 Τιμ.5:4)

Προσφορά

Οι Χρισταδελφοί ασχολούνται, τόσο ατομικά όσο και σε ομάδες, με τη φιλανθρωπική εργασία και την προσφορά. Ωστόσο, δεν προσπαθούμε να «επιδείξουμε το έργο μας στους ανθρώπους», και επίσης δεν συνδυάζουμε τη φιλανθρωπία με το κήρυγμα έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην έρχονται κοντά στον Χριστό για λάθος λόγους.

(Γαλ. 6:10; Ιακ. 1:27, 2:15-16; Ματθ. 6:1-4; Ιω. 6:26)

Δεν εφαρμόζουμε τη δεκάτη (προσφορά του 10% του εισοδήματός μας στην εκκλησία) επειδή στην παλαιά Διαθήκη οι δεκάτες υπήρχαν για την πρόνοια του (Λευιτικού) ιερατείου – το οποίο τώρα έχει καταργηθεί.

(Αριθμ. 18:24; Εβρ.7:1-28)

Σώμα και Πνεύμα

Ο βαπτισμός θα πρέπει να ακολουθείται από μια προσπάθεια για αλλαγή της ζωής μας , να ζούμε με το Πνεύμα και όχι με το Σώμα. Με αυτό δεν εννοούμε υπερφυσικές πνευματικές δυνάμεις, περισσότερο από ότι πιστεύουμε ότι το Σώμα (ή «Διάβολος») είναι μια υπερφυσική δύναμη, αλλά αναγνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι ενεργός στις ζωές μας τόσο με το λόγο Του όσο και με τη Θεία Πρόνοιά Του.

(Ρωμ. 6:1-4; Μρκ.14:38, Γαλ. 5:22-25)

Πίστη και Χάρη

Προσπαθούμε να στηριχθούμε στο Θεό και να αναπτύξουμε μια πίστη που θα είναι ενεργής στην προσευχή και τις αγαθοεργίες. Ωστόσο, ταυτόχρονα αναγνωρίζουμε ότι η σωτηρία έρχεται με τη χάρη.

(Εφεσ. 2:8)

Με τη βοήθεια του Θεού, ζητούμε να τον ευχαριστούμε και να τον υπακούμε καθημερινώς, προσπαθώντας να μιμηθούμε τον Χριστό, ο οποίος πιστά υπακουσε τον Πατέρα του. Γι' αυτόν τον λόγο πασχίζουμε να είμαστε ενθουσιώδεις στην εργασία, πιστοί στον γάμο, γενναιόδωροι στην προσφορά, αφοσιωμένοι στη διδασκαλία και ευτυχισμένοι εν Θεώ.

3. Η Σύναξή μας, η Λατρεία και η Μαρτυρία μας

Συναντήσεις

Μια φορά τη βδομάδα συναντιόμαστε για να λατρέψουμε το Θεό και να θυμηθούμε τη θυσία του Υιού του, Ιησού, κόβοντας άρτο και πίνοντας οίνο. Όλα τα βαπτισμένα μέλη μεταλαμβάνουν άρτο και οίνο.

(1 Κορ. 11:23-26, 12:13; Ματθ. 26:26-30)

Εκτός από τον άρτο και τον οίνο αυτή η συνάντηση περιλαμβάνει προσευχές, ανάγνωση δύο ή τριών κεφαλαίων από την Αγία Γραφή, αρκετούς ύμνους, και μια "παρότρυνση" (λέξη για την παραίνεση) που βασίζεται στην Αγία Γραφή. Κάθε βδομάδα μιλά και διαφορετικός αδελφός.

(Εφεσ. 5:19, 1 Τιμ. 4:13, Εβρ. 3:13)

Η συμμετοχή σ' αυτήν τη συνάντηση αποτελεί το επίκεντρο της θρησκευτικής μας ζωής. Στις περισσότερες χώρες αυτή η συνάντηση πραγματοποιείται την Κυριακή, μπορεί ωστόσο να είναι και κάποια άλλη μέρα (π.χ. Κυριακή στο Νεπάλ, και Παρασκευή στο Μπαγκλαντές), όπου η Κυριακή δεν αποτελεί αργία. Τα παιδιά μαθαίνουν για την Αγία Γραφή στο Κατηχητικό.

(Πρξ. 2:42, 20:7, 1 Κορ. 16:2)

Οι περισσότερες τοπικές ομάδες τηρούν επίσης μία ή περισσότερες βραδιές μελέτης Αγίας Γραφής μέσα στην εβδομάδα, καθώς επίσης και δραστηριότητες Ομάδων Νέων.

Σχολές Βίβλου

Οι Χρισταδελφοί δεν έχουν θεολογικές σχολές ούτε ιεροδιδασκαλεία. Αντιθέτως, υπάρχουν Σχολές Αγίας Γραφής για όλα τα μέλη. Κάθε χρόνο πολλοί Χρισταδελφοί περνούν μια εβδομάδα ή κάποια Σαββατοκύριακα σε μια Αγίας Γραφής ή σε Κατασκηνώσεις Μελέτης της Αγίας Γραφής που πραγματοποιούνται σε εγκαταστάσεις ενοικιαζόμενες από κολλέγια ή άλλες εκκλησίες.

Σε αυτές τις σχολές υπάρχουν συνήθως δύο ή τρεις ομιλητές, και ο καθένας επιλέγει ένα διαφορετικό βιβλίο της Αγίας Γραφής ως θέμα για την ομιλία του.

Οργάνωση

Κάθε «εκκλησία» είναι αυτεξούσια. Δεν υπάρχει εθνική, ή διεθνής «ηγεσία» ή «έδρα». Ωστόσο, οι Χρισταδελφοί μοιράζονται μια παγκόσμια αδελφότητα που βασίζεται σε κοινά πιστεύω. Με αυτόν τον τρόπο οι σχέσεις μεταξύ των συνάξεων μοιάζουν περισσότερο με αυτές μιας οικογένειας παρά των περισσότερων παραδοσιακών εκκλησιών. Αυτό είναι το πρότυπο της Καινής Διαθήκης.

(Εφεσ. 3:15, 4:1-6, 1 Ιω. 1:6-7)

Η αρχέτυπη εκκλησία της Ιερουσαλήμ διέθετε δώδεκα γέροντες υπεύθυνους για «τη διακονία της λέξης» (κήρυγμα και διδασκαλία), και επτά διακόνους υπεύθυνους για «τη διακονία των τραπεζών» (πρόνοια). Παρόμοια, η εκκλησία της Εφέσου είχε αρκετούς επιτηρητές (κυριολεκτικά «επισκόπους»), δηλαδή γέροντες. Αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με μια σύγχρονη σύναξη που έχει έναν μόνο ως έμμισθο πάστορα.

(Ματθ. 23:8-11, Πρξ. 1:23-26, 6:1-6, 20:28)

Διδασκαλία

Κάθε εκκλησία προσπαθεί να κηρύξει τη Χαρμόσυνη Είδηση του Βασιλείου και να διδάξει το όνομα του Ιησού Χριστού στην τοπική τους κοινότητα.

(Πρξ. 8:12, 28:31; 2 Τιμ. 4:2)

Κάποια μέλη ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να διδάξουν και να βοηθήσουν τις τοπικές αδελφότητες. Όπως ακριβώς και η διδασκαλία αδελφών σε οίκο, αυτοί οι εθελοντές δεν πληρώνονται.

(Πρξ. 20:33-34; 1 Θεσ. 2:9)

Οι Χρισταδελφοί κάνουν μια σειρά σεμιναρίων της Αγίας Γραφής και κατασκηνώσεις της ομάδας μας σε πολλές χώρες, και διανέμουν δωρεάν έντυπο υλικό σχετικά με την Αγία Γραφή και περιοδικά. Όπως ακριβώς και ο Παύλος, στόχος μας είναι να «διδάξουμε τον Λόγο του Θεού αδαπάνως».

(1 Κορ. 9:18)

Μια πρόσκληση

Οι Χρισταδελφοί είναι μια κοινότητα ανθρώπων με ισχυρούς δεσμούς, οι οποίοι εργάζονται στην υπηρεσία του Θεού με κάθε δυνατό τρόπο. Εάν θέλετε περισσότερες πληροφορίες, παρακαλούμε επικοινωνήστε στη διεύθυνση που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο.

https://www.greekchristadelphians.org/

CBM

This page was produced with the support of WCF
http://www.wcfoundation.org/